materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie
wymiary: 29,3 x 19,7 cm
datowanie odbitki graficznej:
po 1842
opis:
Kompozycja ujęta w prostokąt stojący, przedstawiająca wnętrze kaplicy w której martwy Jezus leży przy mensie ołtarzowej, opłakiwany przez dwa anioły. Nagie, bezwładne ciało Jezusa spoczywa na suto marszczonym prześcieradle. Anioły ukazane symetrycznie, w kontrapoście, po obu stronach ołtarza. Odziane w obficie sfałdowane, powłóczyste suknie i płaszcze, spod których wstają nogi powyżej kolan w wysokich, czarnych butach. Anioły pochylają głowy nad ciałem Jezusa, ocierając chustkami oczy. Mensa ołtarzowa, stanowiąca centralną część kompozycji oraz wnętrze kaplicy potraktowane dekoracyjnie. Wypełniają je drobne, przerywane kreski w układzie pionowym lub poziomym, tworzące misterny ornament. Na mensie ustawiona jest monstrancja, po bokach cztery lichtarze z płonącymi świecami. Nad monstrancją zawieszone są trzy lampy, wyłaniające się zza podwieszonej kotary, umieszczonej pod półkolistym zwieńczeniem. W górnej części dwa duże, wielopłatkowe kwiaty, wypełniające puste naroża. W dolnej części kompozycji, na wydzielonym polu nieukończony napis. Fragmenty kompozycji malowane brązową farbą (włosy Jezusa i aniołów). Rewers: odcisk drzeworytu przebija na drugą stronę arkusza. Fragmenty konturów częściowo podkreślone atramentem.
stan zachowania: dobry
napisy i znaki:
GROB:P
,
(w dolnej części kompozycji)
IHS
,
(na monstrancji, w górnej części kompozycji)
numer inwentarza: 60014 MEK
uwagi:
Odbitka - wraz z innymi z tego warsztatu - odnaleziona została w 1982 r. w Żołyni u miejscowego stolarza. Zespół odbity z klocków, datowanych na lata 1842-1888, składa się z 9 odbitek. Niektóre z nich są ręcznie kolorowane. Sposób cięcia klocka, z którego wykonano odbitkę, przedstawiającą Grób Pana Jezusa, misterna ornamentyka świadczą o dużej biegłości warsztatowej drzeworytnika. Krój liter w podpisie i cechy rytu mogą sugerować, że autorem tego klocka, mógł być Tomasz Bąkowski.