datowanie klocka drzeworytniczego:
1751-1800
datowanie odbitki drzeworytniczej:
około 1850
opis:
Matka Boska ukazana do połowy ciała z prawego półprofilu, wzrok ma skierowany na widza, w lewej ręce trzyma berło, na prawej spoczywa Dzieciątkiem Jezus. Jej głowę otacza okrągła promienista aureola, wieńczy korona, włosy przykrywa koronkowy welon. Ubrana jest w suknię w pionowe fałdy i płaszcz zdobiony wzorem roślinnym w formie gęsto rozmieszczonych płatków kwiatowych. Dzieciątko skierowane prawym półprofilem, siedzi ubrane w sukienkę z długimi rękawami, boso, głowę otacza aureola i wieńczy korona jak u Madonny. W prawej ręce trzyma zamkniętą księgę, lewą unosi, w dłoni ma jabłko. Twarz Matki Boskiej pełna, okrągła z uwydatnionym podbródkiem, odsłonięte lewe ucho zdobi kolczyk(?). Rysy twarzy u obu postaci wydobyte światłocieniem gęstego szrafowania. Tło w formie pionowych pasów utworzonych z kresek i punktów. Drzeworyt w kompozycji pionowej, wizerunek ujęty w ośmiokąt, w narożach ornament kwiatowy, u dołu wąski pas z napisem w języku polskim.
motyw ikonograficzny:
aureola
,
berło
,
Dzieciątko Jezus
,
korona
,
księga
,
Matka Boska z Dzieciątkiem
,
owoc (jabłko)
,
sygnatura
stan zachowania: uszkodzony
napisy i znaki:
OBRAZ P.MARYI
,
(u dołu po lewej)
G.I.S.
,
(u dołu po prawej)
numer inwentarza: ECT.3039
uwagi:
Drzeworyt pochodzi z kolekcji Józefa Gwalberta Pawlikowskiego (1793-1852) - mecenasa sztuki i kolekcjonera, działacza gospodarczego i politycznego. Wśród różnorodnych zbiorów J. G. Pawlikowskiego gromadzonych w Medyce, znalazła się tam również unikatowa kolekcja 143 drzeworytów ludowych. Tworzona była od lat 30. do 50. XIX wieku, w okresie, kiedy działali ostatni drzeworytnicy wykonujący swe usługi dla ludności wiejskiej. W gromadzeniu ludowych drzeworytów Pawlikowskiemu pomagał Kajetan Wincenty Kielisiński, rysownik i rytownik. W czasie swoich wędrówek po Galicji, Mazowszu, Lubelszczyźnie i Wielkopolsce nabywał on grafiki od drzeworytników i sprzedawców dewocjonaliów. Kilka drzeworytów ludowych pozyskanych zostało także przez Teofila Żebrawskiego. W 1921 roku drzeworyty wraz z całym zbiorem Pawlikowskiego, trafiły do Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, przekazane tam przez wnuka Jana Pawlikowskiego. W latach 40. XX w. znalazły się w zbiorach Biblioteki Akademii Nauk USRR, obecnie w Lwowskiej Narodowej Naukowej Bibliotece Ukrainy im. Wasyla Stefanyka (przechowywane w Oddziale Sztuki mieszczącym się w Pałacu Baworowskich). Poprzednia sygnatura w kolekcji Pawlikowskiego: 1251f/4 (?).