materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie
wymiary: 18,6 x 12,6 cm
miejsce pochodzenia: Kaszuby miejsce pozyskania: Kaszuby
datowanie odbitki graficznej:
1801-1815
opis:
Popiersie św. Rozalii, z głową nieznacznie skierowaną na prawo. Święta ukazana w sukni, ozdobionej ornamentem roślinnym (liście), z okrągłym dekoltem, znaczonym szrafowaniami. Na szyi taśma z wisiorem. Głowa otoczona aureolą w formie obręczy, ozdobiona wieńcem ze stylizowanych róż i listków. Twarz świętej Rozalii pucułowata. Oczy duże, wyraziste. Niewielkie usta z wydatnymi wargami. Podbródek zaznaczony schematycznie. Z głowy spływają na ramiona włosy, pokryte transparentną, grafitową farbą. Na wysokości dekoltu Świętej okrągły przedmiot (medalion?). Przy dolnej krawędzi, na wydzielonym cienką linią polu napis. Popiersie św. Rozalii zostało wycięte wzdłuż konturu postaci z większego fragmentu drzeworytu. Posłużyło do przygotowania obrazu na szkle: taflę szklaną ozdobiono ornamentem kwiatowym, wydobytym cienką, czarną kreską (lilie i róże z ciemnozielonymi listkami). Pomalowano także ciemnozieloną farbą niektóre fragmenty, podkreślające elementy sukni na drzeworycie.
stan zachowania: zachowany fragmentarycznie
numer inwentarza: MET/3786/2
uwagi:
Obraz na szkle został prawdopodobnie przekazany do Muzeum Miejskiego w Toruniu przez Towarzystwo Popierania Przemysłu Ludowego w 1931 roku jako depozyt. W Księdze Akcesyjnej Depozytów Działu Etnograficznego Muzeum Miejskiego (później Muzeum Pomorskiego) wpisany pod numerem D-991.Gdy w 1959 roku wydzielono Muzeum Etnograficzne, obraz wraz z innymi zbiorami etnograficznymi trafił do nowo powstałego muzeum. W 2003 roku obraz na szkle poddano zabiegom konserwatorskim. Wówczas drzeworyt zastąpiono kopią. Oryginał zaś trafił do magazynu.
Święta Rozalia - święta kościoła katolickiego. Wedle tradycji miała być córką księcia Sinibalda, która odrzuciła atrakcyjną ofertę matrymonialną i postanowiła wieść życie pustelnicze, pełne modlitw i umartwień. Czczona jako orędowniczka w czasie zarazy. W ikonografii przedstawiana jest między innymi z czaszką (symbolem życia pustelniczego i pokuty), wieńcem z róż, lilią.
literatura:
Błachowski, Malarstwo na szkle, 2004,
s.161-164, il. 10.20 i 10.21
Błachowski, Malarstwo na szkle i drzeworyty, 1995,
s.23-42
red. Ziemlewska, 150 lat Muzeum Okręgowego w Toruniu, 2011,
s.27
fotografia:
Kosicki, Marian
,
2012
Kraczkowski, Marian
,
2012