datowanie klocka drzeworytniczego:
1831
datowanie odbitki graficznej:
1901-1967
opis:
Drzeworyt odbity z XIX-wiecznego klocka z warsztatu Kostryckich w Płazowie. Kompozycja przedstawia chustę, przymocowaną u góry gwoździami, na którą przechyla się w lewym, dolnym rogu kielich. Wylewający się z kielicha płyn przybiera postać jedenastu strug, z których każda zakończona jest głową Jezusa, zwieńczoną cierniową koroną i otoczoną nimbem w formie obręczy. Centralnie usytuowana, dwunasta struga przemienia się w ciało Chrystusa rozpięte na kształt krzyża. Jezus ukazany w perizonium, pokryty kroplami krwi, z głową koronowaną cierniem i otoczoną nimbem. U dołu napis niedokończony w prawym, dolnym rogu. Całość otoczona cienką obwódką.
motyw ikonograficzny:
Chrystus
,
Cud w Walldürn
,
gwóźdź
,
kielich mszalny
,
korona cierniowa
,
korporał
,
oblicze Chrystusa
stan zachowania: dobry
napisy i znaki:
PRAWDZIWEWYLANIESKIE I ICHAKRFIPRZENAYS: 1831
,
(przy dolnej krawędzi)
numer inwentarza: MNK III ryc. 14883
uwagi:
Drzeworyt trafił do Muzeum Narodowego w Krakowie w 1973 roku jako część spuścizny po pisarzu, publicyście i działaczu ludowym Janie Wiktorze.
Przedstawienie Świętej Krwi z Walldürn powstało pod koniec XVI wieku pod wpływem legendy, opowiadającej o zdarzeniu, które miało miejsce w kościele św. Jerzego w Walldürn (Niemcy). W 1330 w czasie konsekracji wino przemienione w krew, wylane na korporał utworzyć miało obraz ukazujący Ukrzyżowanego w otoczeniu 11 twarzy Chrystusa. To rzadkie w Polsce wyobrażenie znane jest głównie z kilkunastu zabytków sztuki ludowej - grafik dewocyjnych, obrazów na szkle i płaskorzeźb w przydrożnych kapliczkach.
obiekty związane:
5000000026
klocek drzeworytniczy dwustronny
Pieta, Cud w Walldürn